Af hestum og mönnum.

Ég verð að viðurkenna að ég skil ekki hestamennsku.   Ég bara hreinlega næ þessu ekki . En fyrir einhverjar sakir þá er ég einhvernveginn alltaf tengdur hestamennsku á einn eða annan hátt.  Systkini hennar Ingu eru á kafi í hestamennskunni og er í báðum  tilfellum um fjölskylduáhugamál að ræða þar sem allir í fjöskyldunni eru þáttakendur.  Inga var sjálf þáttakandi hér á árum áður en ég náði þessu aldrei.  Síðan fórum við með Berg í þroska/sjúkrþjálfun þegar hann var 4-5 ára hjá þroskaþjálfa sem heitir Ásta og notaðist hún við hesta í sinni þjálfun.  Sóley og Elfa Margeirsdætur tóku hann síðan í samskonar þjálfun hér suður með sjó. Hestar, hestar, hestar og aldrei náði ég þessu.  Eina sem sé þegar ég fer út í hesthús er hestaskítur, óþefur og vesen. 

Nú ber svo við að yngsti fjölskyldumeðlimurinn er með þvílíkan áhuga á hestum að annað eins þekkist varla. Þetta byrjað allt þegar hún fór að fara með út í hesthús þegar Bergur fór í þjálfun og var alltaf hundfúl yfir að komast ekki líka á bak.  Síðan fór alltaf að fjölga barbie hestunum í herberginu hennar og í dag höfum við varla tölu á hve margir þeir eru orðnir.  Hún hefur alltaf getað leikið sér út í eitt með hestana sína og allt sem tengist hestum finnst henni æðislegt.  Þessi áhugi hennar er svo einlægur að ekki er hægt að leiða hann hjá sér.  Hún fór á reiðnámskeið síðasta sumar og ekki dró það úr áhuganum.  Fyrir þrausegju og útsjónarsemi mömmu hennar fékkst síðan að láni hestur í vetur, hann Haukur, og höfum við (Gyða og Inga) hugsað um hann í vetur.  Við fengum inni í hesthúsi hjá Hrönn og Snorra og höfum notið velvildar Hrannar og Þóris og þeirra fjölskyldna í hinum ýmsu málum sem þarf að sinna þegar kemur að því að reka eitt stykki hest. 

Gyða hefur farið mjög reglulega á bak í vetur og hefur frænka hennar hún Hanna Magga unnið algert þrekvirki í að kenna og þjálfa frænku sína í vetur.  Laugardaginn síðasta (23/2) var síðan vetrarmót og keppti ungfrúin í pollaflokki og stóð sig alveg rosalega vel.  Foreldrar að springa úr monti og voru margir hissa á því hve góðum árangri hún hefur náð ekki orðinn 7 ára. 

Við höfum líka verið að reyna að endurvekja áhugann hjá Bergi og er hann aðeins að byrja að fara á bak.  Hann var aðeins búin að missa niður kjarkinn en þegar hann er kominn á bak er hann rosalega flottur.   Á sunnudaginn síðasta fór síðan öll fjölskyldan á bak á Hauki (þó ekki öll í einu) að Kristni undanskildum.  Allt síðan þetta gerðist hefur Inga gengið um með blik í auga og undarlegt bros á vörum. Held hún sé að stefna á kvennareiðina.  Mér líst eiginlega ekkert á þetta lengur og ég sé mótorhjóladrauminn minn fjara út við sjóndeildarhringinn.

Goði er líka alveg að fíla þetta hestasport í botn og verður alveg friðlaus þegar beygt er inn í hestahverfið.  Þarna er fullt af hundum, spennandi lykt og öðru sem honum finnst skemmtilegt að athuga.  Hann er þó aðeins of mikill kjáni ennþá til að þorandi sé að hafa hann mikið lausan. En hann er að læra og er hún Tara sem Hrönn og Snorri eiga , dugleg að siða hann til úti í hesthúsi. 

Þannig að enn og aftur er ég komin með annan fótinn út í hesthús og hlutfallslega hef ég aldrei verið í meiri minnihluta en núna.  Ef að forlögin eru að reyna að segja mér eitthvað þá verða þau að tala hærra eða nota tákn með tali því ég er ekki enn að skilja þetta hjá þeim. 

Kveðja Kej 

Athugasemdir

[Hulda (IP-tala skráð) 26.2.2008 kl. 00:46]

Humm.... It's a sign, It's a sign!
Þetta er færsla að mínu skapi  Þú verður farinn að ríða út áður en þú veist af því Krissi minn, en því miður færðu ekki að koma með í kvennareiðina!
Kær kveðja til allra fjölskyldumeðlima, tvífættra og fjórfættra,
Hulda

[Sigrún Friðriksdóttir, 28.2.2008 kl. 23:56]

Klem og knús frá okkur í Askim. Gobiddý gobb