Sumarannáll og vetrarmarkmið.

Þá eru skólarnir byrjaðir og að baki er aldeilis frábært sumar.  Ég man varla eftir jafnveðurvænu sumri í langan tíma. Reyndar á ég í huganum margar minningar frá því að ég var polli og í þeim minningum er alltaf gott veður. Meira að segja vetrarminningar eru með logni og nýföllnum snjó. Hvað er það eiginlega ?

En þrátt fyrir gott sumar þá verð ég að viðurkenna að ég verð alltaf pínu fegin þegar fer að hausta og skólarnir byrja.  Ferskur septembermorgun rétt eftir að búið er að rigna, gönguferð í skólann og einhverra hluta vegna er ilmur frá nálægu bakaríi líka í þessari minningu. Eitthvað við þetta .

Bergur gefur lítið út á það að vera byrjaður aftur í skólanum, að minnsta kosti fékkst hann ekkert til að ræða við mig um skólamál í gærkvöldi.  Gyða aftur á móti lét okkur sérstaklega vita að hún hefði eiginlega gert allt rétt í skólanum á fyrsta degi í öðrum bekk. Hún veit nefnilega sem er að foreldrar hennar eru að spá í þann möguleika að kaupa hest fyrir veturinn og ef svo yrði þá væri það með þeim skilmálum að hún yrði dugleg í skólanum. Hún ætlar sko ekki að klikka á sínu .

Við höfðum smá áhyggjur í vor af því hvernig þetta sumar yrði.  Hvort að einhverfur 13 ára drengur hefði nóg fyrir stafni og hvort að við sem foreldrar gætum gert þetta að viðburðarríku og eftirminnilegu sumri fyrir hann.  Einnig lá fyrir að mála þyrfti húsið og að einhver tími og einhverjum góðviðrisdögum yrði að eyða í það verk.  Nú í sumarlok er ekki annað að sjá en að okkur hafi tekist bærilega til. Húsið er allaveganna málað og einhverfur 13 ára drengur hafði nóg fyrir stafni og var bara þokkalegur á geðinu í sumar. 

Fyrir utan ferðalög og  nokkrar lautarferðir fóru sumardagarnir hans í að kanna skordýraríkið, klippa trjágreinar og láta eins og það væri komið haust (einn af uppáhaldsleikjunum hans), körfubolta í innkeyrslunni (þökk sé körfuboltaspjaldinu sem hann fékk í afmælisgjöf frá ömmu og afa) og síðast en ekki síst fótbolta og aftur fótbolta. Við fórum á leiki með Keflavík fylgdumst með EM í sjónvarpinu og fórum flest öll kvöld með boltann með okkur  á þá fótboltavelli sem voru  lausir það kvöldið.  Ef við vorum heppnir fórum við á nýja sparksvæði þeirra Njarðvíkinga (ekki verra ef vatnsúðanir voru líka í gangi) eða upp á Iðavelli.  Nú ef lánið var ekki með okkur enduðum við oftast á gamla Njarðvíkurvellinum.  Stundum tókum við Goða með okkur og fannst honum það ekki leiðinlegt.

Bergur lærði að taka við fyrirgjöfum, spila þríhyrning og hvað stungusendingar eru.  Einnig lærði hann muninn á varnarmanni og sóknarmanni og hvað gerist þegar einhver brýtur á manni.  Síðast en ekki síst lærði hann á gulu og rauðu spjöldin.  Sú þekking var síðan yfirfærð yfir í daglega lífið með lygilega góðum árangri.  Bergur tekur stundum nett geðköst og oft verða jafnt húsmunir sem fjölskyldumeðlimir fyrir hnjaski þegar svo ber við.  Ef honum er sýnt gula spjaldið þá sljákkar núna töluvert í honum og hann veit að rauða spjaldið þýðir eitthvað sem ekki er skemmtilegt eins og þurfa að fara í herbergið sitt að jafna sig.  Ef hann er sendur inn í herbergi án þess að fá spjald þá verður hann mjög reiður og leggur jafnvel herbergið sitt í rúst.  En ef hann fær gult eða rautt spjald þá verður hann ekki eins reiður. Við segjum bara já takk við því. 

Fram undan er veturinn með öllum sínum geðhæðum og lægðum og af einhverjum ástæðum hef ég verið að finna hjá mér mikla þörf á að skipuleggja og setja mér markmið fyrir veturinn.  Þetta er afar ólíkt mér því  að öllu jöfnu er ég óskipulagður, gleyminn og ekki mikið fyrir að hugsa langt fram í tímann. En eigum við ekki að segja að batnandi manni sé best að lifa og aðalmarkmið mitt í vetur verður að mæta betur erfiðleikum og tímabilum þar sem hin lúmska þoka þunglyndis leggst yfir með engum fyrirboðum líkt og gerðist of oft síðasta vetur.  Það er nefnilega ótrúlega undarlegt hvernig álagsgeðlægðir gera engin boð á undan sér.  Maður heldur að maður sé undir það búin en er það síðan ekki.  Í vetur ætla ég að mæta þessu betur með einu og öðru ráði sem ekki verða tíunduð í þessari færslu.

Við sjáum svo til hvernig það gengur. 

Og svo má ekki gleyma ljósanóttinni sem nú nálgast með sinni langþráðu flugeldasýningu . Þá horfir Bergur hugfangin á himininn og pabbi hans horfir hugfanginn á þessa einlægu og algjöru hrifningu í andliti hans yfir þessu meistaraverki sem ein flugeldasýning er í hans huga. 

Það eru sannkölluð forréttindi að fá að vera vitni að slíku skal ég segja ykkur.

Kv.

Kej.  

 

 

Hlaupi lokið - áheit ekki endurgreidd :)

Takk takk allir þeir sem hétu á mig í 10 km hlaupinu.  Með ykkar aðstoð náði ég að safna 64.000 krónum sem renna til Ragnarssels.  Þetta var meiriháttar.  Við Ása hlupum þetta saman alla leið og þvílík upplifun.  Það var alveg magnað að sjá alla troðfullar götur fyrir framan mann - allskonar fólk og allir að hlaupa 10 km.  Gæsahúð niður í tær.  Það sem var líka alveg magnað var allt fólkið sem stóð hér og þar við hlaupaleiðina og hvatti okkur áfram - maður fékk orku frá þessu fólki.  Í einni götu stóðu þónokkuð margir íbúar á tröppunum með machintosh dósir og sleifar og barði í - aftur gæsahúð .  Mér fannst samt sætast að sjá lítinn gutta sem hélt á stóru plakati og á því stóð "Áfram mamma"   Eitthvað er álagið á fæturna farið að segja til sín en við Ása kláruðum hlaupið saman fyrir Ragnarssel - og ótrúlegt hvað það hélt manni hlaupandi allan tímann.  Ég var alltaf að hugsa að ég mætti ekki gefast upp því annars fengju þau ekki peninginn - og fyrir vikið varð þetta miklu léttara hlaup en ég átti von á.  Tíminn var svona lala - 1 klst og 20 mín en ég hef tækifæri á að bæta tímann minn í Suðurnesjamaraþoninu sem verður á ljósanótt þann 6. sept (eftir 2 vikur).

Ég er nokkuð spennt að fá að vita hvað safnaðist í það heila því ég held að það hafi verið 10 hlauparar að hlaupa fyrir Þroskahjálp á Suðurnesjum - Frábært.

Enn og aftur takk fyrir stuðninginn - þið voruð frábær.

Inga Sveina

Vandræði með áheit

Það hafa verið ýmiskonar vandræði  með vefsíðu reykjavíkurmaraþonsins og hafa einhverjir lent í vandræðum með að heita á hlaupara . 

Virðist sem að Inga Sveina komi ekki alltaf upp þegar nafnið hennar er notað sem leitarskilyrði.  Ég held að það virki samt alltaf ef það er bara farið í reitinn góðgerðarfélag og valið  þroskahjálp á suðurnesjum.  Ekki fylla neitt nafn á hlaupara inn bara smella á leita.  Þá kemur upp listi með öllum hlaupurum sem hlaupa til styrktar þroskahjálp á suðurnesjum og þar á meðal er Inga Sveinbjörg.

Áheitaferlið er semsagt í nokkrum þrepum:

Smella á "heita á hlaupara"

Velja þroskahjálp á suðurnesjum og smella á leita.

Velja Ingu Sveinbjörgu. 

Þegar búið er að smella á Ingu kemur upp gluggi þar sem sett er sú upphæð sem á að heita á hana.  

Næst þarf að setja inn kreditkortaupplýsingar og ég held það þurfi að staðfesta að lokum.

Skemmst frá því að segja að áheitin hrúgast inn og komin alveg gífurleg pressa á hlauparann að ná allaveganna að drattast yfir endamarkið.

Og fyrir þá sem ætla að heita á kellinguna þá er hægt að gera það hérna.  

Kv.

Kej.  

Maraþon og Ragnarssel

Kæru vinir.  Eins og einhverjir vita þá hef ég verið að undirbúa mig undir þátttöku í Reykjavíkurmaraþoni Glitnis.  Ég hef verið að hlaupa síðan í maí, með dyggri aðstoð frá Goða .  Honum þykir þetta ótrúlega skemmtilegt og víkur ekki frá mér þegar ég er búin að klæða mig í hlaupafötin - eltir mig um allt hús til að missa örugglega ekki af mér.

Af hverju að taka þátt í Reykjavíkurmaraþoni?  Því þar er hægt að velja sér góðgerðarfélag, safna áheitum og skila vonandi einhverju af sér .  Ég er þegar búin að skrá mig og hleyp fyrir Þroskahjálp á Suðurnesjum - en hef fengið leyfi til að allt sem kemur inn sem áheit á mig í þessu hlaupi renni óskert til uppbyggingar á hinu nýja Ragnarsseli.  Já það á að stækka Ragnarssel núna í haust.  Gylfi sjúkraþjálfari er að fara annað og þá fá börnin í dagvistuninni meira rými til að örva og þroska líkama og sál.  Það er alltaf að fjölga þeim börnum sem þurfa á þessari þjónustu að halda.  Nú hvet ég ykkur kæru vinir að heita á mig í þetta hlaup og gleðja í leiðinni Berg og vini hans á Ragnarsseli.

Munið bara að margt smátt gerir eitt stórt og hvatning ykkar á eftir að verða mér ómetanleg þegar 10 km verða hlaupnir.  Þeir sem hafa áhuga geta smellt hér og fundið mig í leitarglugganum. Áheit á mig fara síðan sjálfkrafa á þroskahjálp á suðurnesjum (Ragnarssel).

 

Bestu kveðjur, Inga Sveina

(Inga Sveinbjörg Ásmundsdóttir)